Oude Willemsspoorbrug

Een leegstaand brugwachtershuisje langs het spoor.

Midden in de Wijnhaven staat een markant leegstaand brugwachtershuisje dat niet over land te bereiken is. Dit huisje hoorde bij de afgebroken draaispoorbrug uit 1877, onderdeel van het Luchtspoor. Het Luchtspoor was een 2,2 kilometer lang spoorviaduct in de spoorlijn Rotterdam-Breda, dwars door het centrum van Rotterdam.

Na 100 jaar waren het spoorviaduct en deze Willemsspoorbrug technisch aan vervanging toe en ontstond de viersporige Willemsspoortunnel. De Willemsspoorbrug is in 1982 gesloopt, maar het oorspronkelijke brugwachtershuisje is in opdracht van de NS steen voor steen herbouwd. Het is echter nooit ergens voor gebruikt.

De laatste bewoner van het oorspronkelijke brugwachtershuisje was in 1981, 1982 en in 1993 de van was gemaakte baron Von Tuzzi, een creatie van de Rotterdamse kunstenares Anne Mieke Backer. Treinreizigers konden Von Tuzzi in de ongeveer acht seconden dat de trein voorbij raasde elke dag in een andere pose zien staan. Met een trap vanaf de steiger in de haven zou het huisje toegankelijk gemaakt kunnen worden. Wie gaat die uitdaging aan?

Eigenaar: Nederlandse Spoorwegen/ProRail
Bouwjaar: 1992 (herbouwd)
Architect: Bob C. van Beek BV

Foto’s: Lotti Hesper, Lex de Lang, Gemeentearchief Rotterdam